Ef'âl-i mükellefîn, dinimizin emirlerinden ve yasaklarından; akıllı olan ve bülûğ çağına giren Müslümanların, yerine getirecekleri vazîfelerin hükümlerini belirten dînî bir tâbirdir.
FARZ: Allahü teâlânın, yapılmasını açıkça ve kesin olarak emrettiği şeylere denir.
VÂCİB: Yapılmasının delili, farz kadar açık olmayan emirlere denir.
SÜNNET: Peygamber efendimizin, yapılmasını övdüğü, yahut devam üzere kendisinin yaptığı, yahut görüp de mâni olmadığı şeylere denir.
MÜSTEHAB: Peygamber efendimizin ara sıra yaptıkları, sevdikleri ve beğendikleri şeylere denir.
MÜBÂH: Yapılması emir olunmayan ve yasak da edilmeyen şeylere denir.
HARÂM: Allahü teâlânın, yapmayın diye açıkça yasak ettiği şeylere denir.
MEKRÛH: Allahü teâlânın ve Muhammed aleyhisselâmın, beğenmediği ve ibâdetlerin sevâbını gideren şeylere denir.
MÜFSİD: Dinimizde, meşrû olan bir işi veya başlanmış olan bir ibâdeti bozan şeylere denir.
BU YAZIYI ALLAH RIZASI İÇİN ARKADAŞLARINIZLA PAYLAŞIN, ONLARINDA İSTİFADE ETMESİNE VESİLE OLUN.