İbn-i Hacer (rh.) hadîs-i şerîflerden toplayarak şöyle sıralamıştır:
Müezzinin cemaatle namaz davetine icabet etmek, namazları en faziletli vakitlerinde kılmak, Mescide vakar ile yürümek, duâ ile mescide girmek, mescide girdiğinde tahiyye namazı kılmak, bütün bunlar cemaatle namaza niyet etmekle hâsıl olur.
Cemâatle namazı beklemek ve ibâdette yardımlaşmak.
Meleklerin ona dua, istiğfar etmeleri ve şâhid olmaları
Kâmete icâbet etmek, kâmet getirilirken şeytan kaçtığı için ondan selâmet bulmak.
İmamın iftitah tekbirini bekleyerek onunla namaza başlamak. Namaz saflarını düzeltip boşlukları doldurmak.
İmam “Semiallâhü limen hamideh” dediğinde “Rabbenâ leke'l-hamd” demek.
Namazda hatadan emin olmak; imamın hatasını da tesbîh ile (Sübhânallah diyerek) veya kıraat ile düzeltmek.
Huşûun hasıl olması ve huşuu bozan şeylerden kurtulmak.
Kılık kıyafeti güzel ve temiz olmak. (Ashâb-ı kirâmın imkânlarına göre iki elbiseleri olurdu, biri günlük giydikleri, biri de namaz için giydikleri en iyi elbiseleri idi)
Meleklerin onları kuşatması...
Dînin şeâirinin; alâmetlerinin izhârı. İbâdet için toplaşıp, yardımlaşarak ve tenbelliği defederek şeytanın burnunu sürtmek. Nifaktan ve töhmetten kurtulmak.
Duâ ve zikir için toplanmak ve noksanların kâmil olanların bereketiyle tamamlanması.
Komşular arasında birlik ve muhabbetin temini.
İmamın kırâati esnasında susmak, okunan kırâati dinlemek. İmamın “Âmîn”ine (gizlice) “Âmîn” demek.
BU YAZIYI ALLAH RIZASI İÇİN ARKADAŞLARINIZLA PAYLAŞIN, ONLARINDA İSTİFADE ETMESİNE VESİLE OLUN.